Pogrzeb


Śmierć bliskich zawsze jest wydarzeniem wstrząsającym i trudnym. W takich chwilach trudno o wszystkim pamiętać, i ciężko jest nie działać w wielkich emocjach. Dlatego parę słów przypomnienia o sprawach formalnych związanych z pogrzebem, ale również kilka słów o pogrzebie chrześcijańskim. Łączmy się w takich chwilach z Jezusem, który zapewnia: „kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”. Módlmy się często za zmarłego i zamawiajmy za niego Mszę Świętą!

JAK ZAŁATWIAMY FORMALNOŚCI POGRZEBOWE W PARAFII?
• Dla spełnienia formalnych wymogów pogrzebu chrześcijańskiego zmarły powinien być naszym parafianinem. Jeżeli pogrzeb, według woli zmarłego lub rodziny, ma się odbyć poza swoją parafią potrzebne jest zezwolenie proboszcza miejsca zamieszkania zmarłego na odprawienie ceremonii pogrzebowej.
• Najpierw zgłaszamy się w kancelarii parafialnej, aby uzgodnić termin pogrzebu. Przynosimy z sobą do pokazania: – kartę zgonu wypisaną przez lekarza – akt zgonu z USC. W trakcie przyjmowania zgłoszenia pogrzebu, duszpasterz zanotuje w kartotece parafialnej oraz księdze zmarłych fakt śmierci Parafianina.
• Następnie zgłaszamy pogrzeb w kancelarii parafii, do której należy cmentarz. Tam oddajemy kartę zgonu i uzgadniamy miejsce grobu.
• Przewóz zwłok, ewentualnie inne usługi uzgadniamy z wybranym przez siebie zakładem pogrzebowym
• Należy przy ustalaniu daty i godziny pogrzebu, przynieść ze sobą Akt zgonu.

Co do form pogrzebu warto wiedzieć, że składa się on z trzech części: w kaplicy cmentarnej, Mszy św. (może odbyć się w innym czasie i miejscu), modlitw nad grobem. Te trzy części mogą być ze względu na okoliczności zmienione. Na przykład Msza św. odprawiana bez obecności zwłok w innym czasie lub miejscu, wtedy po pierwszej stacji następuje trzecia – i jest to normalna forma pogrzebu chrześcijańskiego w Kościele katolickim. Z różnych powodów proponuje się tą zwykłą formę pogrzebu np. gdy, ktoś ewidentnie nie chodził do kościoła – nie tyle z powodu choroby, ile zwykłej niechęci. Zgodnie zatem z życzeniem wyrażonym przez zmarłego – przez jego postawę w życiu, a nie zgodnie z życzeniem rodziny, Msza św. proponowana jest w innym czasie. W takim wypadku uroczysta forma pogrzebu wynikałaby raczej z formalizmu i rytualizmu niż z prawdziwej pobożności.